Τα
περισσότερα πρωινά πηγαίνω για προπόνηση
, χωρίς να έχω φάει κάτι (λένε μάλιστα πως είναι ευεργετική μία τέτοιου είδους προπόνηση ) έτσι και
σήμερα . Δεν ήμουνα πάντα έτσι , τα τελευταία τρία - τέσσερα χρόνια άλλαξα στάση
ζωής , λόγω υγείας . Δεν σηκώθηκα μια
μέρα και άρχισα να τρέχω . Δεν είναι τόσο εύκολο . Στην αρχή ξεκίνησα με
περπάτημα , έχασα μερικά κιλά και μετά δειλά δειλά άρχισα να τρέχω ένα με δύο
χιλιόμετρα
Στην αριστερή φωτογραφία είμαι με τον μικρό μου γιο (2009 )
Στην δεξιά επτά χρόνια αργότερα (2016)
Σήμερα λοιπόν ξέμεινα από ενέργεια 1500 μέτρα μακριά από το
σπίτι μου , για καλή μου τύχη κοντά στο μαγαζί της κ Ρίας Παπαζιώγα (Μαραθώνος 1) Μου πρόσφερε νερό και
μερικά από τα θεσπέσια χειροποίητα λουκούμια της ,δίνοντας μου την δυνατότητα
να ανακτήσω πολύ γρήγορα τις δυνάμεις μου. Με
ρώτησε πως μπορώ και τρέχω τόσα πολλά χιλιόμετρα , τι καλό που κάνω στο σώμα
μου και στην υγεία μου και με αφορμή αυτό θυμήθηκα πως ξεκίνησα .
( Κέρκυρα 2009 - ημιμαραθώνιος Δίον πιερίας 2014 )
Δεν χρειάζεται εξαντλητικές δίαιτες και στερήσεις ( πως θα
μπορούσα άλλωστε να στερηθώ τα λουκούμια Ρία Παπαζιώγα ) …
Το μόνο που χρειάζεται είναι να πιστέψουμε στον εαυτό μας ,
να πάμε για περπάτημα και να υιοθετήσου με έναν υγιεινό τρόπο διατροφης ( με μικρές αμαρτίες που και που )
Είναι και αυτό ένα είδος τέχνης (body art)
Σε ποια φωτογραφία μοιάζω νεότερη ….?
( αριστερά 2009 - δεξιά 2015 )
Θα ήθελα να ευχαριστήσω
ξανά την κ Ρία Παπαζιώγα και τα
θεσπέσια χειροποίητα Λουκούμια της
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου